Opcje na akcje motywacyjne w ogólności Pierwsza strona naszego internetowego przewodnika po opcji motywacyjnej. Motywacyjne opcje na akcje (ang. Incentive stock options - ISO) są formą kompensaty kapitałowej, która zapewnia unikalne korzyści podatkowe i znaczną złożoność podatkową. W ostatnich latach ich popularność wzrosła w przybliżeniu do popularności niewykwalifikowanych opcji na akcje. Opcje nieobligowane mają dwie wady w porównaniu do opcji na akcje motywacyjne. Po pierwsze, musisz raportować dochód podlegający opodatkowaniu w momencie, gdy korzystasz z opcji zakupu akcji, a drugi to fakt, że dochód jest traktowany jako rekompensata, która jest opodatkowana według wyższych stawek niż długoterminowe zyski kapitałowe. Zachęcające opcje na akcje stanowią sposób na uniknięcie obu tych wad. Tam nie ma dochodu do zaraportowania w momencie korzystania z opcji (chyba że sprzedajesz towar w tym samym czasie, gdy go kupujesz). A jeśli utrzymasz zapasy na tyle długo, by zaspokoić specjalny okres utrzymywania, twój zysk z akcji będzie traktowany jako długoterminowy zysk kapitałowy. Te ulgi podatkowe są częściowo rekompensowane alternatywnym podatkiem minimalnym (AMT). Jest to skomplikowane obliczenie, które może spowodować płacenie podatku w momencie wykonywania ISO. Jednak kwota zapłaconego podatku AMT jest niższa niż podatek, który zapłaciłbyś, gdybyś skorzystał z opcji bez zastrzeżeń i możesz odzyskać część lub całość swojej płatności AMT, pobierając kredyt AMT w kolejnych latach. Jak je uzyskać Opcje motywacyjne są przyznawane zgodnie z planem opcji na akcje, który został przyjęty przez zarząd spółki i zatwierdzony przez akcjonariuszy. Rada dyrektorów lub komitet powołany przez zarząd (zwykle zwany komitetem ds. Wynagrodzeń) mogą decydować, kto otrzymuje nagrody i szczegółowe warunki opcji. W niektórych przypadkach opcje są przyznawane zgodnie z formułą. Co otrzymasz Kiedy firma przyznaje opcję, powinna dostarczyć określone dokumenty. Powinieneś otrzymać umowę opcji, określającą szczegółowe warunki twojej opcji, oraz kopię planu, która zawiera pewne ogólne zasady, które regulują wszystkie opcje. W wielu przypadkach firma przedstawia również podsumowanie planu. Ważne jest zrozumienie twoich praw wynikających z umowy i planu. Musisz wiedzieć: Jaka jest najwcześniejsza data, w której możesz skorzystać z opcji Czy można ją zrealizować etapami Co musisz zrobić, gdy korzystasz z opcji Czy dostępne są ćwiczenia bezgotówkowe Czy możesz ćwiczyć przy użyciu własnego zapasu Kiedy opcja się zakończy Czy możesz Ćwiczenie po zakończeniu zatrudnienia Co się stanie, jeśli zginiesz, przytrzymując opcję Upewnij się, że przechowujesz te dokumenty w bezpiecznym miejscu. Koniecznie przejrzyj je od czasu do czasu w celu planowania. Co najmniej chcesz przemyśleć swoje opcje przed końcem każdego roku, aby ustalić, czy skorzystać z niektórych lub wszystkich opcji do 31 grudnia w ramach planowania podatkowego. Terminologia Oto niektóre z ważnych terminów używanych w związku z niewykwalifikowanymi opcjami: Otrzymujesz opcję, gdy firma przyznaje dotację lub nagrodę. Korzystasz z opcji, gdy podejmiesz działania określone w umowie opcji, aby kupić akcje. Zazwyczaj musisz wypełnić formularz powiadamiający firmę, że korzystasz z opcji i dostarczyć gotówkę równą cenie zakupu. Cena wykonania (zwana również ceną wykonania) jest kwotą, którą należy zapłacić za zakup akcji. Element okazyjny (zwany również spreadem) to różnica między wartością akcji a ceną wykonania. Na przykład, jeśli wartość zapasów wynosi 24, a cena wykonania 19, to spread 5. Jeśli spread jest liczbą dodatnią, opcja znajduje się w pieniądzu. Opcje są pod wodą (lub z pieniędzy), jeśli cena wykonania jest wyższa niż wartość akcji. Nie ma szczególnego znaczenia podatkowego dla opcji pozostającej pod wodą, ale praktyczne znaczenie ma to, że opcja nie stanie się cenna, dopóki nie odzyska ceny akcji. Typowe warunki Firmy mają pewną elastyczność pod względem warunków, jakie mogą zaoferować w przypadku opcji na akcje motywacyjne. Twoja opcja może różnić się od typowej opcji na kilka ważnych sposobów. Ale może być pomocne porównanie opcji z normą: Cena wykonania jest zwykle ustawiona na poziomie zbliżonym lub zbliżonym i nie może być niższa od wartości akcji w momencie przyznania opcji. Opcja staje się wykonalna przez kilka lat. Płatności gotówkowe są zwykle wymagane w czasie ćwiczeń, ale niektóre firmy udostępniają formę ćwiczeń bezgotówkowych, a inne pożyczają pieniądze potrzebne do skorzystania z opcji. Opcja wygasa dziesięć lat po jej wydaniu, lub wcześniej, w przypadku ustania stosunku pracy. Możesz mieć dostęp do opcji, które są już nabyte (wykonalne) w momencie wypowiedzenia zatrudnienia lub nie. Opcje, które nie mogą być zrealizowane w tym czasie, zazwyczaj wygasają. Strona 187 Artykuły 187 Opcje na akcje i alternatywny podatek minimalny (AMT) Opcje na akcje zachęty (ang. Incentive stock options - ISO) mogą być atrakcyjnym sposobem wynagradzania pracowników i innych usługodawców. W przeciwieństwie do opcji bez kwalifikacji (NSO), w przypadku których spread na opcjach jest opodatkowany od korzystania ze zwykłych stawek podatku dochodowego, nawet jeśli akcje nie zostały jeszcze sprzedane, ISO, jeśli spełniają wymagania, pozwalają posiadaczom nie płacić podatku do akcje są sprzedawane, a następnie płacone podatek od zysków kapitałowych od różnicy między ceną dotacji a ceną sprzedaży. Ale ISO są również przedmiotem alternatywnego podatku minimalnego (AMT), alternatywnego sposobu obliczania podatków, które muszą stosować niektórzy filerzy. AMT może skończyć się opodatkowaniem posiadacza ISO na podstawie spreadu zrealizowanego w trakcie realizacji pomimo zwykle korzystnego traktowania tych nagród. Podstawowe zasady dla ISO Najpierw należy zrozumieć, że istnieją dwa rodzaje opcji na akcje, opcje niewykwalifikowane i opcje na akcje motywacyjne. Z dowolną opcją pracownik otrzymuje prawo do zakupu akcji po ustalonej dzisiaj cenie na określoną liczbę lat w przyszłości, zwykle 10. Kiedy pracownicy zdecydują się kupić akcje, mówi się, że skorzystają z tej opcji. Tak więc pracownik może mieć prawo do zakupu 100 akcji w cenie 10 za akcję przez 10 lat. Na przykład, po siedmiu latach, zapas może wynosić 30, a pracownik może kupić 30 akcji za 10. Jeśli opcja jest NSO, pracownik natychmiast zapłaci podatek od 20 różnicy (zwanej spreadem) w zwykłym podatku dochodowym stawki. Firma otrzymuje odpowiednie odliczenie podatkowe. Ma to wpływ na to, czy pracownik utrzymuje akcje, czy je sprzedaje. Z ISO, pracownik nie płaci podatku od ćwiczeń, a firma nie pobiera żadnych odliczeń. Zamiast tego, jeśli pracownik posiada akcje przez dwa lata po dotacji i jeden rok po wykonaniu, pracownik płaci jedynie podatek od zysków kapitałowych od ostatecznej różnicy między ceną wykonania a ceną sprzedaży. Jeśli te warunki nie są spełnione, opcje są opodatkowane jak opcja niekwalifikująca się. W przypadku pracowników o wyższych dochodach różnica podatkowa między ISO i NSO może wynosić aż 19,6 na poziomie federalnym, a pracownik ma tę przewagę, że odkłada podatek do momentu sprzedaży udziałów. Istnieją również inne wymagania dla ISO, jak opisano w tym artykule na naszej stronie. Ale ISO mają poważną wadę dla pracownika. Różnica między ceną zakupu a ceną grantu podlega AMT. Ustawa o AMT została uchwalona, aby uchronić podatników o wyższych dochodach od płacenia zbyt małego podatku, ponieważ byli oni w stanie podjąć różne odliczenia podatkowe lub wyłączenia podatkowe (takie jak rozrzut w związku z wykonywaniem ISO). Wymaga to od podatników, którzy mogą podlegać opodatkowaniu, obliczyć to, co są winni na dwa sposoby. Po pierwsze, ustalają wysokość podatku, który zawdzięczają zwykłym zasadom podatkowym. Następnie dodają z powrotem do swojego dochodu podlegającego opodatkowaniu pewne odliczenia i wyłączenia, które wzięli przy obliczaniu swojego regularnego podatku, a przy użyciu tej wyższej liczby obliczają AMT. Te dodatki są nazywane pozycjami preferencyjnymi, a jednym z tych elementów jest spread na opcji na akcje motywacyjne (ale nie na NSO). W przypadku dochodu podlegającego opodatkowaniu do 175 000 lub mniej (w 2017 r.) Stawka podatku AMT wynosi 26 w przypadku kwot ponad to, stawka wynosi 28. Jeżeli AMT jest wyższa, podatnik płaci ten podatek zamiast tego. W jednym punkcie większość artykułów na ten temat nie wyjaśnia, że jeśli kwota zapłacona w ramach AMT przekracza kwotę, która zostałaby zapłacona zgodnie z normalnymi przepisami podatkowymi w tym roku, ta nadwyżka AMT staje się minimalnym kredytem podatkowym (MTC), który może być stosowany w przyszłości lata, kiedy normalne podatki przekraczają kwotę AMT. Obliczanie alternatywnego podatku minimalnego Poniższa tabela, zaczerpnięta z materiałów dostarczonych przez Janet Birgenheier, dyrektora ds. Edukacji klienta w Charles Schwab, przedstawia podstawowe obliczenia AMT: Dodaj: Zwykły dochód podlegający opodatkowaniu Odliczenia medyczne Zidentyfikowane różne wyszczególnione odliczenia podlegające odliczeniom od podatku od nieruchomości AMT Zwolnienia Rozprzestrzenianie się na ćwiczeniach ISO Wstępny dochód podlegający opodatkowaniu AMT Odejmij: standardowe zwolnienie AMT (78 750 dla łączonych segregatorów na rok 2017 50 600 dla osób niezamężnych 39 375 dla osobno zgłoszonych małżeństw To zmniejsza się o 25 centów za każdego dolara dochodu podlegającego opodatkowaniu AMT powyżej 150 000 dla par, 112 500 dla singli i 75 000 za złożenie wniosku małżeńskiego oddzielnie.) Rzeczywisty dochód do opodatkowania AMT Mnożenie: Rzeczywisty dochód podlegający opodatkowaniu AMT 26 razy dla kwot do 175 000, plus 28 kwot ponad ten Wstępny podatek minimalny Odejmij: Wstępny podatek minimalny - Podatek regularny AMT Jeżeli wynik tego kalkulacja jest taka, że AMT jest wyższa niż zwykły podatek, wtedy płacisz AMT kwota plus podatek regularny. Kwota AMT staje się jednak potencjalnym kredytem podatkowym, który można odjąć od przyszłego rachunku podatkowego. Jeśli w następnym roku twój regularny podatek przekroczy twoją AMT, możesz zastosować kredyt z różnicy. Wysokość roszczenia może zależeć od tego, ile zapłaciłeś, płacąc AMT w poprzednim roku. To zapewnia kredyt, który można wykorzystać w kolejnych latach. Jeśli zapłacisz, na przykład, 15 000 więcej z powodu AMT w 2017 roku, niż zapłaciłbyś w regularnych obliczeniach podatkowych, w przyszłym roku możesz wykorzystać do 15 000 kredytów. Kwota, o jaką można by się ubiegać, to różnica między kwotą zwykłego podatku a kalkulacją AMT. Jeśli standardowa kwota jest większa, możesz ubiegać się o nią jako kredyt i przenieść niewykorzystane kredyty na kolejne lata. Jeśli więc w 2017 roku Twój regularny podatek będzie wyższy o 8 000 od AMT, możesz ubiegać się o kredyt w wysokości 8 000 i przenieść kredyt w wysokości 7 000, dopóki go nie wykorzystasz. To wyjaśnienie jest, oczywiście, uproszczoną wersją potencjalnie złożonej sprawy. Każdy, kto potencjalnie podlega AMT, powinien skorzystać z usług doradcy podatkowego, aby upewnić się, że wszystko zostało wykonane w odpowiedni sposób. Ogólnie rzecz biorąc, osoby o dochodach powyżej 75 000 rocznie są kandydatami do AMT, ale nie ma jasnej linii podziału. Jednym ze sposobów radzenia sobie z pułapką AMT byłoby, gdyby pracownik od razu sprzedał część udziałów, aby wygenerować wystarczającą ilość gotówki, aby kupić opcje. Tak więc pracownik kupiłby i sprzedał wystarczającą liczbę akcji, aby pokryć cenę zakupu, a także wszelkie należne podatki, a następnie zachował pozostałe udziały jako ISO. Na przykład pracownik może kupić 5000 akcji, na których ma opcje i zatrzymać 5000. W naszym przykładzie akcji o wartości 30, z ceną wykonania 10, wygenerowałoby to netto przed opodatkowaniem 5000 x 20 spreadów lub 100 000. Po opodatkowaniu pozostawiłoby to około 50 000, wliczając podatki, stan i federalne podatki na najwyższych szczeblach. W następnym roku pracownik musi zapłacić AMT za pozostałe 100 000 spreadów za akcje, które nie zostały sprzedane, co może wynosić nawet 28 000. Ale pracownik będzie miał wystarczająco dużo gotówki, aby sobie z tym poradzić. Inną dobrą strategią jest wprowadzenie opcji motywacyjnych na początku roku. To dlatego, że pracownik może uniknąć AMT, jeśli akcje zostaną sprzedane przed końcem roku kalendarzowego, w którym opcje są realizowane. Na przykład załóżmy, że John ćwiczy swoje ISO w styczniu na poziomie 10 na akcję w momencie, gdy akcje mają wartość 30. Nie ma bezpośredniego podatku, ale 20 spreadów podlega AMT, który zostanie obliczony w następnym roku podatkowym. John trzyma akcje, ale uważnie obserwuje cenę. Do grudnia są warte tylko 17 lat. John jest podatnikiem o wyższych dochodach. Jego księgowy informuje go, że wszystkie 20 spreadów będzie podlegało podatkowi w wysokości 26 AMT, co oznacza, że John będzie musiał zapłacić podatek w wysokości około 5,20 za akcję. Staje się to nieprzyjemnie zbliżone do 7 zysków, które John ma na akcje. W najgorszym scenariuszu spadną do 10 w przyszłym roku, co oznacza, że John musi zapłacić 5,20 za akcję podatku od akcji, w których faktycznie stracił pieniądze Jeśli jednak John sprzedaje przed 31 grudnia, może chronić swoje zyski. W zamian piekło wypłaca zwykły podatek dochodowy od 7 spreadów. Zasada jest taka, że cena sprzedaży jest niższa od wartości godziwej na ćwiczeniu, ale wyższa niż cena grantu, wtedy zwykły podatek dochodowy jest należny od spreadu. Jeśli jest wyższa niż wartość rynkowa (powyżej 30), zwykły podatek dochodowy jest należny od kwoty spreadu w trakcie wykonywania, a krótkoterminowy podatek od zysków kapitałowych jest należny od dodatkowej różnicy (kwota powyżej 30 w ten przykład). Z drugiej strony, jeśli w grudniu cena akcji będzie nadal silna, John będzie mógł utrzymać się przez kolejny miesiąc i zakwalifikować się do zysków kapitałowych. Wykonując na początku roku, zminimalizował okres po 31 grudnia, musi on posiadać akcje przed podjęciem decyzji o sprzedaży. Im później w roku, w którym ćwiczy, tym większe ryzyko, że w następnym roku podatkowym cena akcji spadnie gwałtownie. Jeśli John poczeka do 31 grudnia, aby sprzedać swoje udziały, ale sprzedaje je przed upływem rocznego okresu utrzymywania, to sprawy są naprawdę ponure. Nadal podlega AMT i musi również płacić zwykły podatek dochodowy od spreadu. Na szczęście prawie w każdym przypadku spowoduje to, że jego zwykły podatek dochodowy przekroczy kwotę obliczoną przez AMT i nie będzie musiał płacić podatków dwukrotnie. Na koniec, jeśli John ma wiele niewykwalifikowanych opcji dostępnych, może ćwiczyć wiele z tych w roku, w którym również ćwiczy swoje ISO. Zwiększy to kwotę zwykłego podatku dochodowego, który płaci, i może całkowicie obniżyć jego całkowity zwykły rachunek podatkowy, tak aby przekroczył on jego obliczenia AMT. Oznaczałoby to, że nie będzie miał AMT w przyszłym roku do zapłaty. Warto pamiętać, że ISO zapewniają ulgę podatkową dla pracowników, którzy chętnie podejmują ryzyko zatrzymania swoich akcji. Czasami to ryzyko nie występuje w przypadku pracowników. Ponadto rzeczywisty koszt AMT nie jest całkowitą kwotą zapłaconą od tego podatku, ale kwotą, o jaką przewyższa on zwykłe podatki. Prawdziwą tragedią nie są ci, którzy świadomie ryzykują i tracą, ale ci, którzy trzymają się swoich udziałów, nie znając naprawdę konsekwencji, ponieważ AMT jest wciąż czymś, o czym wielu pracowników nic nie wie i jest zaskoczonych (zbyt późno), aby się uczyć muszą zapłacić. Bądź na bieżąco 187 Artykuły 187 Opcje na akcje, akcje ograniczone, zapasy fantomowe, prawa do wykupu akcji (SAR) i plany zakupów akcji pracowniczych (ESPP) Istnieje pięć podstawowych rodzajów indywidualnych planów wynagrodzeń kapitałowych: opcje na akcje, ograniczone akcje i ograniczone jednostki giełdowe, prawa do wzrostu wartości akcji, akcje fantomowe i plany zakupu akcji pracowniczych. Każdy rodzaj planu zapewnia pracownikom szczególną uwagę pod względem ceny lub warunków. Nie omawiamy tutaj po prostu oferowania pracownikom prawa do zakupu akcji, tak jak każdy inny inwestor. Opcje na akcje dają pracownikom prawo do zakupu określonej liczby akcji po cenie ustalonej przy przyznawaniu na określoną liczbę lat w przyszłości. Ograniczone zapasy i ich bliskie względnie ograniczone jednostki uczestnictwa (RSU) dają pracownikom prawo do nabywania lub otrzymywania akcji, podarowanych lub kupowanych, po spełnieniu pewnych ograniczeń, takich jak przepracowanie określonej liczby lat lub osiągnięcie wyznaczonego celu. Zapasy fantomowe wypłacają przyszłą premię gotówkową równą wartości określonej liczby akcji. Prawa do korzystania z zasobów (SAR) zapewniają prawo do podwyższenia wartości określonej liczby akcji, płatne gotówką lub akcjami. Plany nabywania akcji pracowniczych (ESPP) zapewniają pracownikom prawo do zakupu akcji spółki, zwykle z dyskontem. Opcje na akcje Kilka kluczowych koncepcji pomaga w określeniu, w jaki sposób działają opcje na akcje: Ćwiczenie: Zakup akcji zgodnie z opcją. Cena wykonania: cena, za jaką można nabyć akcje. Jest to również nazywane ceną wykonania lub ceną dotacji. W większości planów cena wykonania jest wartością rynkową akcji w momencie przyznania dotacji. Spread: różnica między ceną wykonania a wartością rynkową akcji w momencie wykonywania. Termin opcji: Czas, przez jaki pracownik może zatrzymać opcję przed jej wygaśnięciem. Przekazywanie: Wymóg, który musi zostać spełniony, aby mieć prawo do skorzystania z opcji - zwykle kontynuacja usługi przez określony czas lub osiągnięcie celu wydajności. Firma przyznaje pracownikowi opcję zakupu określonej liczby akcji po określonej cenie dotacji. Opcje stają się dostępne w pewnym okresie czasu lub po spełnieniu określonych indywidualnych, grupowych lub korporacyjnych celów. Niektóre firmy ustalają harmonogramy uprawnień w oparciu o czas, ale pozwalają na wcześniejsze ustawienie opcji, jeśli cele wydajności są spełnione. Po nabyciu pracownik może skorzystać z opcji po cenie grantu w dowolnym momencie w okresie obowiązywania opcji do daty wygaśnięcia. Na przykład pracownikowi można przyznać prawo do zakupu 1000 akcji po 10 sztuk za akcję. Opcje są przyznawane 25 razy w roku przez cztery lata i mają okres 10 lat. Jeśli cena akcji wzrośnie, pracownik zapłaci 10 sztuk za akcję, aby kupić akcje. Różnica między 10 ceną dotacji a ceną wykonania jest różnicą. Jeśli stan akcji spadnie do 25 po siedmiu latach, a pracownik wykona wszystkie opcje, spread będzie wynosił 15 na akcję. Rodzaje opcji Opcje to opcje na akcje motywacyjne (ang. Incentive stock options - ISO) lub niesklasyfikowane opcje na akcje (NSO), które czasami określa się mianem niestanowiących opcji na akcje. Gdy pracownik wykonuje NSO, spread na ćwiczeniach podlega opodatkowaniu pracownikowi jako zwykły dochód, nawet jeśli akcje nie zostały jeszcze sprzedane. Odpowiednia kwota podlega odliczeniu przez firmę. Nie ma prawnie wymaganego okresu posiadania akcji po wykonaniu, chociaż firma może je nałożyć. Wszelkie późniejsze zyski lub straty z tytułów uczestnictwa po wykonaniu są opodatkowane jako zyski kapitałowe lub strata, gdy oferent zapoznaje się z akcjami. ISO umożliwia pracownikowi (1) odroczenie opodatkowania opcji od daty wykonania do daty sprzedaży akcji bazowych, oraz (2) płacenie podatków od całego zysku z zysków kapitałowych zamiast zwykłego dochodu wysokość podatków. Aby zakwalifikować się do traktowania ISO, muszą zostać spełnione pewne warunki: Pracownik musi utrzymywać zapasy przez co najmniej jeden rok od daty wykonania i przez dwa lata od daty przyznania. Tylko 100 000 opcji na akcje może stać się wykonalne w każdym roku kalendarzowym. Jest to mierzone opcją wartości godziwej opcji w dniu przyznania. Oznacza to, że tylko 100 000 w wartości ceny grantu może kwalifikować się do wykonywania w dowolnym roku. W przypadku nakładania się uprawnień, które wystąpiłyby, gdyby opcje przyznawano corocznie i były stopniowo przyznawane, firmy musiałyby śledzić zaległe ISO, aby zagwarantować, że kwoty, które zostaną nabyte w ramach różnych dotacji, nie przekroczą wartości 100 000 EUR w ciągu jednego roku. Każda część grantu ISO, który przekracza limit, jest traktowana jako NSO. Cena wykonania nie może być niższa niż cena rynkowa akcji spółki w dniu przyznania. Tylko pracownicy mogą kwalifikować się do ISO. Opcję należy przyznać zgodnie z pisemnym planem, który został zatwierdzony przez akcjonariuszy i który określa, ile akcji może zostać wydanych w ramach programu jako ISO i określa klasę pracowników uprawnionych do otrzymania opcji. Opcje muszą zostać przyznane w ciągu 10 lat od daty przyjęcia planu przez zarząd. Opcja musi być wykonana w ciągu 10 lat od daty przyznania. Jeżeli w chwili przyznania pracownikowi przysługuje więcej niż 10 głosów wszystkich zaległych akcji spółki, cena wykonania ISO musi wynosić co najmniej 110 wartości rynkowej akcji w tym dniu i może nie mieć okres dłuższy niż pięć lat. Jeśli spełnione są wszystkie zasady dotyczące ISO, ostateczna sprzedaż akcji jest określana jako kwalifikacja, a pracownik płaci długoterminowy podatek od zysków kapitałowych od całkowitego wzrostu wartości między ceną dotacji a ceną sprzedaży. Firma nie pobiera potrącenia podatku, gdy istnieje uposażenie kwalifikujące. Jeżeli jednak istnieje możliwość dyskwalifikacji, najczęściej dlatego, że pracownik ćwiczy i sprzedaje akcje przed osiągnięciem wymaganych okresów utrzymywania, wówczas spread na ćwiczeniach podlega opodatkowaniu pracownikowi według zwykłych stawek podatku dochodowego. Wszelkie wzrosty lub spadki wartości akcji pomiędzy ćwiczeniem a sprzedażą są opodatkowane według zysków kapitałowych. W takim przypadku firma może odliczyć spread przy wykonywaniu. Za każdym razem, gdy pracownik wykonuje ISO i nie sprzedaje akcji bazowych do końca roku, spread na opcji na ćwiczeniu jest pozycją preferencyjną dla celów alternatywnego podatku minimalnego (AMT). Więc nawet jeśli akcje nie zostały sprzedane, ćwiczenie wymaga od pracownika, aby dodał zysk z ćwiczeń, wraz z innymi pozycjami preferencyjnymi AMT, aby sprawdzić, czy należna jest alternatywna minimalna płatność podatku. Natomiast NSO mogą być wydawane wszystkim pracownikom, dyrektorom, konsultantom, dostawcom, klientom itp. Nie ma jednak specjalnych korzyści podatkowych dla NSO. Podobnie jak w przypadku ISO, nie ma podatku od przyznania opcji, ale gdy jest ona wykonywana, różnica między dotacją a ceną wykonania podlega opodatkowaniu jako zwykły dochód. Firma otrzymuje odpowiednie odliczenie podatkowe. Uwaga: jeśli cena wykonania NSO jest niższa od wartości godziwej, podlega ona zasadom odroczonej rekompensaty zgodnie z sekcją 409A Internal Revenue Code i może podlegać opodatkowaniu przy nabyciu uprawnień, a odbiorca opcji podlega karom. Korzystanie z opcji Istnieje kilka sposobów na wykonanie opcji na akcje: za pomocą środków pieniężnych na zakup akcji, poprzez wymianę akcji, którą posiadacz opcji już posiada (często nazywanej giełdą papierów wartościowych), poprzez współpracę z maklerem papierów wartościowych w celu dokonania sprzedaży w tym samym dniu, lub poprzez zawarcie transakcji typu "sell-to-cover" (te dwa ostatnie są często nazywane ćwiczeniami bezgotówkowymi, chociaż w tym samym czasie obejmuje to również inne metody ćwiczeń opisane tutaj), które zapewniają, że akcje zostaną sprzedane w celu pokrycia ceny wykonania i ewentualnie podatki. Każda firma może jednak przewidzieć tylko jedną lub dwie z tych opcji. Prywatne firmy nie oferują sprzedaży w tym samym dniu ani w sprzedaży do pokrycia, i nierzadko ograniczają wykonywanie lub sprzedaż akcji nabytych podczas wykonywania, dopóki spółka nie zostanie sprzedana lub nie zostanie upubliczniona. Rachunkowość Zgodnie z zasadami dotyczącymi planów wynagrodzeń kapitałowych, które będą obowiązywać w 2006 r. (FAS 123 (R)), przedsiębiorstwa muszą stosować model wyceny opcji do obliczenia wartości bieżącej wszystkich opcji przyznanych na dzień przyznania i wykazywać to jako wydatek na ich zestawienia dochodów. Ujęty koszt powinien zostać skorygowany w oparciu o doświadczenie w nabywaniu uprawnień (tak, że akcje nienastawione nie są liczone jako obciążenie rekompensatą). Ograniczone akcje Ograniczone plany akcji zapewniają pracownikom prawo do zakupu akcji po wartości godziwej lub rabacie, a pracownicy mogą otrzymać akcje bez ponoszenia kosztów. Jednak nabywane przez nich akcje nie są jeszcze ich własnością - nie mogą ich przejąć, dopóki nie upłyną określone ograniczenia. Najczęściej ograniczenie nabywania uprawnień wygasa, jeśli pracownik kontynuuje pracę w firmie przez określoną liczbę lat, często od trzech do pięciu. Ograniczenia czasowe mogą wygasać wszystkie naraz lub stopniowo. Można jednak nałożyć jakiekolwiek ograniczenia. Firma może na przykład ograniczyć udział, dopóki nie zostaną osiągnięte określone cele korporacyjne, departamentalne lub indywidualne. W przypadku ograniczonych jednostek magazynowych (RSU) pracownicy faktycznie nie otrzymują akcji do czasu wygaśnięcia ograniczeń. W efekcie RSU są jak fantomowe zapasy rozliczane w akcjach zamiast gotówki. W przypadku ograniczonych nagród na akcje, firmy mogą zdecydować, czy wypłacać dywidendy, głosować, czy też dawać pracownikowi inne korzyści z bycia akcjonariuszem przed nabyciem uprawnień. (Takie postępowanie z RSU powoduje opodatkowanie podatkowe dla pracownika na podstawie przepisów podatkowych dotyczących odroczonego odszkodowania). Kiedy pracownikom przyznawane są ograniczone zapasy, mają oni prawo do dokonania tzw. Wyboru sekcji 83 (b). Jeżeli dokonają wyboru, podlegają opodatkowaniu według zwykłej stawki podatku dochodowego od elementu umowy w momencie przyznania. Jeżeli akcje zostały po prostu przyznane pracownikowi, wówczas elementem okazjonalnym jest ich pełna wartość. Jeżeli wypłacana jest pewna zapłata, podatek jest obliczany na podstawie różnicy między kwotą zapłaconą a wartością rynkową w momencie przyznania dotacji. Jeśli zapłacona zostanie pełna cena, nie ma podatku. Wszelkie przyszłe zmiany wartości udziałów pomiędzy zgłoszeniem a sprzedażą są następnie opodatkowane jako zyski lub straty kapitałowe, a nie jako zwykłe dochody. Pracownik, który nie dokonał 83 (b) wyborów, musi płacić zwykłe podatki dochodowe od różnicy między kwotą zapłaconą za akcje a ich godziwą wartością rynkową w przypadku wygaśnięcia ograniczeń. Późniejsze zmiany wartości są zyskami lub stratami kapitałowymi. Odbiorcy RSU nie mogą dokonywać wyborów do sekcji 83 (b). Pracodawca otrzymuje ulgę podatkową tylko w odniesieniu do kwot, od których pracownicy muszą płacić podatek dochodowy, niezależnie od tego, czy dokonano wyboru sekcji 83 (b). Odbiór w Sekcji 83 (b) niesie za sobą pewne ryzyko. Jeśli pracownik dokona wyborów i zapłaci podatek, ale ograniczenia nigdy nie wygasną, pracownik nie otrzyma zwróconych podatków, a pracownik nie otrzyma udziałów. Ograniczona rachunkowość rozliczeń zapasów opcja rozliczania pod wieloma względami. Jeśli jedynym ograniczeniem jest nabycie uprawnień opartych na czasie, firmy rozliczają ograniczone zapasy, określając najpierw całkowity koszt wynagrodzenia w momencie przyznania nagrody. Jednak nie stosuje się modelu wyceny opcji. Jeśli pracownik otrzymuje po prostu 1000 ograniczonych akcji o wartości 10 na akcję, wówczas uznaje się 10 000 kosztów. Jeśli pracownik kupuje akcje po wartości godziwej, nie nalicza się żadnych opłat, jeżeli występuje zniżka, która jest liczona jako koszt. Koszt jest następnie amortyzowany w okresie nabywania uprawnień do czasu wygaśnięcia ograniczeń. Ponieważ rachunkowość opiera się na początkowych kosztach, firmy o niskich cenach akcji odkryją, że wymóg nabycia uprawnień do nagrody oznacza, że ich wydatki księgowe będą bardzo niskie. Jeżeli przekazanie uprawnień jest uzależnione od wyników, firma szacuje, kiedy prawdopodobnie osiągnięty zostanie docelowy wynik i rozpozna wydatek w oczekiwanym okresie nabywania uprawnień. Jeżeli warunek wykonania nie jest oparty na zmianach cen akcji, kwota ujętej kwoty jest korygowana o nagrody, których nie oczekuje się, aby zostały nabyte lub które nigdy nie zostaną przekazane, jeżeli są oparte na zmianach kursów akcji, nie są korygowane w celu odzwierciedlenia nagród, które nie powinny lub nie kamizelki. Ograniczone zapasy nie podlegają nowym przepisom dotyczącym planu odroczonego, ale są to RSU. Prawa fantazyjne akcji i zapasów Prawa do zdolności magazynowej (SAR) i zasoby fantomowe są bardzo podobnymi pojęciami. Oba są zasadniczo programami bonusowymi, które nie przewidują stanu zapasów, ale raczej prawo do otrzymania nagrody w oparciu o wartość akcji spółki, stąd warunki przyznania prawa i fantom. SAR zazwyczaj zapewniają pracownikowi wypłatę gotówki lub akcji w oparciu o wzrost wartości określonej liczby akcji w danym okresie. Zasób fantomowy zapewnia premię gotówkową lub akcyjną w oparciu o wartość określonej liczby akcji, która ma zostać wypłacona na koniec określonego czasu. SAR mogą nie mieć konkretnej daty rozliczenia, takiej jak opcje, pracownicy mogą mieć elastyczne możliwości wyboru SAR. Zasoby fantomowe mogą oferować ekwiwalent wypłacanych dywidend SARs nie. Po dokonaniu wypłaty wartość nagrody jest opodatkowana jako zwykły przychód dla pracownika i podlega potrąceniu u pracodawcy. Niektóre plany fantomowe warunkują otrzymanie nagrody za spełnienie pewnych celów, takich jak sprzedaż, zyski lub inne cele. Plany te często odnoszą się do ich fantomowych zapasów jako jednostek wydajności. Zasoby fantomowe i SAR można przekazać komukolwiek, ale jeśli są one rozdawane w szerokim zakresie pracownikom i mają na celu wypłatę po rozwiązaniu, istnieje możliwość, że będą one uważane za plany emerytalne i będą podlegać federalnym zasadom planu emerytalnego. Staranne planowanie struktury pozwala uniknąć tego problemu. Ponieważ SAR i plany fantomowe są zasadniczo premiami pieniężnymi, firmy muszą dowiedzieć się, jak za nie zapłacić. Nawet jeśli nagrody są wypłacane w akcjach, pracownicy będą chcieli sprzedać akcje, przynajmniej w wystarczających kwotach, aby zapłacić podatki. Czy firma składa obietnicę zapłaty, czy naprawdę odkłada fundusze Jeśli nagroda jest wypłacana na magazynie, czy istnieje rynek dla akcji Jeśli jest to tylko obietnica, czy pracownicy uznają, że korzyść jest tak fantomowa, jak stock Jeśli są w prawdziwych funduszach zarezerwowanych na ten cel, firma będzie odkładać po podatki, a nie w biznesie. Wiele małych, zorientowanych na wzrost firm nie może sobie na to pozwolić. Fundusz może również podlegać nadmiernemu skumulowanemu podatkowi dochodowemu. Z drugiej strony, jeśli pracownicy otrzymają akcje, akcje mogą być opłacane przez rynki kapitałowe, jeżeli spółka zostanie upubliczniona lub przez agentów rozliczeniowych, jeśli spółka zostanie sprzedana. Zasoby fantomowe widma i SAR rozliczane w gotówce podlegają rozliczeniu odpowiedzialności, co oznacza, że związane z nimi koszty księgowe nie są regulowane do czasu ich wypłaty lub wygaśnięcia. W przypadku SAR rozliczanych w gotówce, koszt wynagrodzenia z tytułu nagród jest szacowany co kwartał przy użyciu modelu wyceny opcji, a następnie jest ustalany, gdy SAR jest rozliczany dla fantomowego stada, wartość bazowa jest obliczana co kwartał i rozliczana przez ostateczną datę rozliczenia. . Zasoby fantomowe są traktowane w taki sam sposób, jak odroczona rekompensata pieniężna. W przeciwieństwie do tego, jeśli SAR jest rozliczany w magazynie, to rozliczanie jest takie samo jak w przypadku opcji. Firma musi odnotować wartość godziwą nagrody przy dotacji i racjonalnie ujmować wydatki w przewidywanym okresie świadczenia usługi. Jeśli nagrodę przyznaje się za wykonanie, firma musi oszacować, ile czasu zajmie jej osiągnięcie celu. Jeśli pomiar wydajności jest powiązany z ceną akcji firmy, musi użyć modelu wyceny opcji, aby określić, kiedy i czy cel zostanie osiągnięty. Plany zakupów pracowniczych (ESPP) Plany nabycia pracowników (ESPP) to oficjalne plany pozwalające pracownikom na odkładanie pieniędzy przez pewien okres czasu (zwany okresem oferowania), zwykle z odliczeń podlegających opodatkowaniu, na zakup zapasów na koniec okres oferowania. Plany mogą być zakwalifikowane zgodnie z § 423 Internal Revenue Code lub non-qualified. Kwalifikowane plany pozwalają pracownikom na objęcie zysków kapitałowych od wszelkich zysków z akcji nabytych w ramach programu, jeśli zostaną spełnione zasady podobne do tych dla ISO, co najważniejsze, że akcje będą utrzymywane przez rok po skorzystaniu z opcji zakupu akcji i dwa lata po pierwszy dzień okresu ofertowego. Kwalifikujące się programy ESPP mają wiele zasad, a przede wszystkim: mogą w nich uczestniczyć tylko pracownicy pracodawcy sponsorującego ESPP i pracownicy spółki dominującej lub zależnej. Plany muszą zostać zatwierdzone przez akcjonariuszy w ciągu 12 miesięcy przed lub po przyjęciu planu. Należy uwzględnić wszystkich pracowników z dwuletnim stażem pracy, z pewnymi wyłączeniami dopuszczonymi dla pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin i tymczasowych oraz wysoko wynagradzanych pracowników. Nie można uwzględnić pracowników posiadających więcej niż 5 kapitałów spółki. Żaden pracownik nie może nabyć więcej niż 25 000 akcji, w oparciu o wartość rynkową akcji na początku okresu obowiązywania oferty w jednym roku kalendarzowym. Maksymalny okres trwania oferty nie może przekroczyć 27 miesięcy, chyba że cena zakupu jest oparta wyłącznie na wartości godziwej w momencie zakupu, w którym to przypadku okresy ofertowe mogą wynosić maksymalnie pięć lat. Plan może zapewnić do 15 zniżek zarówno na cenę na początku lub na końcu okresu oferty, jak i na wybór niższego z dwóch. Plany nie spełniające tych wymagań nie są kwalifikowane i nie niosą żadnych specjalnych korzyści podatkowych. W typowym ESPP pracownicy rejestrują się w planie i określają, ile zostanie odjęte od ich wypłat. W okresie obowiązywania oferty pracownicy biorący udział w programie mają fundusze regularnie odejmowane od wynagrodzenia (po opodatkowaniu) i trzymane na wyznaczonych kontach w ramach przygotowań do zakupu akcji. Pod koniec okresu ofertowego każdy z uczestników zgromadzonych środków jest wykorzystywany do kupowania akcji, zwykle z określonym rabatem (do 15) od wartości rynkowej. Bardzo często zdarza się, że cena, którą płaci pracownik, opiera się na niższej cenie z początku okresu oferty lub ceny pod koniec okresu oferowania. Zwykle program ESPP umożliwia uczestnikom wycofanie się z planu przed zakończeniem okresu oferty i przywrócenie zgromadzonych środków. Powszechne jest również zezwolenie uczestnikom, którzy pozostają w planie, na zmianę stopy odliczeń od wynagrodzeń w miarę upływu czasu. Pracownicy nie podlegają opodatkowaniu, dopóki nie sprzedają akcji. Podobnie jak w przypadku opcji na akcje motywacyjne, istnieje jeden rok okresu przetrzymywania, aby kwalifikować się do specjalnego traktowania podatkowego. Jeżeli pracownik utrzymuje stan akcji przez co najmniej jeden rok od daty zakupu i dwa lata po rozpoczęciu okresu oferty, istnieje dyspozycja kwalifikacyjna, a pracownik płaci zwykły podatek dochodowy od mniejszej części (1) jego rzeczywistej kwoty. zysk i (2) różnica między wartością zapasów na początku okresu oferty a ceną zdyskontowaną na ten dzień. Wszelkie inne zyski lub straty to długoterminowe zyski lub straty kapitałowe. Jeśli okres utrzymywania nie zostanie spełniony, istnieje dyspozycja dyskwalifikująca, a pracownik płaci zwykły podatek dochodowy od różnicy między ceną zakupu a wartością zapasów na dzień zakupu. Wszelkie inne zyski lub straty to zyski lub straty kapitałowe. Jeśli plan przewiduje nie więcej niż 5 rabatów od wartości rynkowej akcji w momencie wykonania i nie ma funkcji wstecznej, nie ma opłaty wyrównawczej dla celów księgowych. W przeciwnym razie nagrody muszą być rozliczane tak samo, jak każdy inny rodzaj opcji na akcje.
No comments:
Post a Comment